Fai hoxe un ano, Madrid despertaba co ruído das bombas, bombas que levaron consigo as vidas de moitas persoas que facían a súa rutina diaria e que non contaban atopar a morte ó sair da casa.
Pero cousas parecidas a estas acontécenvos no mundo deica pouco a diario, senón a diario, semanalmente. Pasa, que estamos afeitos a ver nos medios de comunicación cousas do tipo de: decenas de mortos en Palestina, coche bomba mata a trinta persoas en Irak; e outras como: soldados estadounidenses torturan a presos Irakís, tropas nortamericanas bombardean un vehículo cun prisioneiro recén liberado...
Pero a este terrorismo ninguén lle di nada, e como os mortos son "os de alá", aínda mellor.
Ven eiquí ó caso una canción dos
Suaves de Ourense (grupo que nos gusta moito), que di así:
Do oriente chegan catro xinetes
son mensaxeiros de odio e de morte
son o terror, irmáns,guerra inclemente
que arrastrará cruelmente feridos polas súas mans
corpos sin vida os que onte foron ós séus irmans.
Levas o rencor dun fusil
porque ti non sabes que os odios
son semillas de destrucción.
O teu deus teno todo, ti nada tes
pero sin embargo matar podes
virtude ser inhumán, ¡ moi ben irmán !
fanático iracundo, que podes nun segundo
namentres falas de liberdade arrasas o mundo
Levas o rencor dun fusil
...
Cavou o mundo a súa tumba, volveuse tolo
non se respeta ó home, non se respeta o voto
Odias ó teu veciño, mentres rezas a Deus
nadan mortos no río que a Cristo bautizou
de día contra a guerra, navallas despóis do sol.
Levas o rencor dun fusil
...
Galernas no norte é o sur de España
medo negro, perfidia branca.
Comtempla o mundo irmán e pensa un pouco
ser libre non é ser tolo, ser xusto non é ser forte
defende a túa liberdade ata morte.
Levas o rencor dun fusil
...
