Destrucción
Fai hoxe un ano, Madrid despertaba co ruído das bombas, bombas que levaron consigo as vidas de moitas persoas que facían a súa rutina diaria e que non contaban atopar a morte ó sair da casa.
Pero cousas parecidas a estas acontécenvos no mundo deica pouco a diario, senón a diario, semanalmente. Pasa, que estamos afeitos a ver nos medios de comunicación cousas do tipo de: decenas de mortos en Palestina, coche bomba mata a trinta persoas en Irak; e outras como: soldados estadounidenses torturan a presos Irakís, tropas nortamericanas bombardean un vehículo cun prisioneiro recén liberado...
Pero a este terrorismo ninguén lle di nada, e como os mortos son "os de alá", aínda mellor.
Ven eiquí ó caso una canción dos Suaves de Ourense (grupo que nos gusta moito), que di así:
Do oriente chegan catro xinetes
son mensaxeiros de odio e de morte
son o terror, irmáns,guerra inclemente
que arrastrará cruelmente feridos polas súas mans
corpos sin vida os que onte foron ós séus irmans.
Levas o rencor dun fusil
porque ti non sabes que os odios
son semillas de destrucción.
O teu deus teno todo, ti nada tes
pero sin embargo matar podes
virtude ser inhumán, ¡ moi ben irmán !
fanático iracundo, que podes nun segundo
namentres falas de liberdade arrasas o mundo
Levas o rencor dun fusil
...
Cavou o mundo a súa tumba, volveuse tolo
non se respeta ó home, non se respeta o voto
Odias ó teu veciño, mentres rezas a Deus
nadan mortos no río que a Cristo bautizou
de día contra a guerra, navallas despóis do sol.
Levas o rencor dun fusil
...
Galernas no norte é o sur de España
medo negro, perfidia branca.
Comtempla o mundo irmán e pensa un pouco
ser libre non é ser tolo, ser xusto non é ser forte
defende a túa liberdade ata morte.
Levas o rencor dun fusil
...
posted by usa at 10:41 a. m.
5 Comments:
a tortura dos soldados americanos os presos irakis son demostrables como o testemuñan as famosas e sonadas fotografias que nos bombardearon durante o transcurso da guerra,non se pode permitir iso ,sobre todo cando se esta a pedir polos dereitos dos presos,en todo o mundo,e cada vez con mais impetu na actualidade.sen embargo,non hay nada mais sanguinario que pagar a venganza coa morte de inocentes.que culpa tiñan os estadounidenses,e as victimas de madrid????????????pois ises foron os de ala,fanaticos relixiosos que nunca poderan encontrar o seu lugar nin a funcion que cumpren niste mundo.non obstante,terrorismo non e solo ese,a violencia domestica esta a orde do dia e ainde segue a saturar as nosas pantallas unha guerra que puido supor un error pero que non debe acaparar a nosa atencion no dia actual.vivmos nun mundo no que non hai sitio para debiles.
Ola Rafa e Ana! é a 2ªvez que visitamos o voso blog, e hoxe que temos tempo, non podemos deixar pasar a oportunidade de vos gabar unha vez máis por nos facer sentir esa inmensidade... esa realidade da que non sempre somos conscientes. Grazas por agasallarnos cos vosos relatos. FELICIDADES e moitos bicos de dúas rapazas que intentan adentrarse no voso mundo...
Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.
Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Publicar un comentario
<< Home